44 χρόνια πέρασαν από την εφιαλτική εκείνη νύχτα, που έμελε να σημαδευτεί με ένα από τα χειρότερα ναυάγια στην ελληνική επικράτεια, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρη την Ελλάδα.
7 Δεκεμβρίου 1966, ώρα 8.00μ.μ. εν μέσω σφοδρής θαλασσοταραχής, οι άνεμοι φτάνουν μέχρι και τα 9 μποφόρ απέπλευσε από το λιμάνι της Σούδας με προορισμό τον Πειραιά το πλοίο «Ηράκλειο». Η 2ωρη καθυστέρηση του πλοίου , προκειμένου να παραλάβει μια νταλίκα, στάθηκε μοιραία. Το συγκεκριμένο όχημα θα χαρακτηρισθεί αργότερα η Νταλίκα του θανάτου. Το πλοίο ενώ έπλεε στη θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας στο Μυρτώο Πέλαγος μέσα σε υψηλό κυματισμό με συνεχείς πλευρικές ταλαντώσεις, κοινώς μποτζαρίσματα. Το τελευταίο όχημα φορτηγό ψυγείο νταλίκα 5 τόνων με φορτίο πορτοκάλια, που φορτώθηκε κάθετα, και χωρίς - όπως κατέθεσαν εκ των υστέρων και μέλη του πληρώματος - να έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή πρόσδεσή του. Κάποια στιγμή ο ένας πλαϊνός καταπέλτης υποχώρησε και η όχημα βρέθηκε στην θάλασσα . Η εισροή των υδάτων είναι συνεχής. Τα λεπτά κυλούσαν και οι μανούβρες του καπετάνιου δεν έφερναν αποτέλεσμα - σύμφωνα πάντα με τις καταθέσεις όσων μελών του πληρώματος διασώθηκαν - κι έτσι το πλοίο οδηγήθηκε γρηγορότερα στη βύθιση.
Ήταν θέμα λεπτών πλέον η βύθιση του πλοίου, που έπαιρνε επικίνδυνη κλίση.
247 άνθρωποι χάθηκαν στην παγωμένη θάλασσα ,οι ήταν 73 από το πλήρωμα και 191 επιβάτες, ενώ μόλις 47 ανασύρθηκαν ζωντανοί, 16 από το πλήρωμα και 30 επιβάτες.
Πλοίαρχος του μοιραίου αυτού πλοίου ήταν ο Εμμ. Βερνίκος. Αν και ήταν ο πρώτος που έπεσε στην θάλασσα φέροντας σωσίβιο, όπως είπαν οι διασωθέντες αξιωματικοί, ποτέ δεν βρέθηκε ο ίδιος η το πτώμα του. Ανάμεσα σ’ αυτούς που χάθηκαν ήταν και η φοιτήτρια Άλκηστις Αγοραστάκη, που έσωσε πολλούς, αλλά η ίδια, τελικά , πνίγηκε.
Πηγές :Πατρίς-Της Ευαγγελίας Καρεκλάκη -
Δημήτρης Τζανακάκης
